Тормыш бәһасенә тиң премия

55 ел элек БорисПастернакка Нобелев премиясе бирергә карар чыгарыла.
Аның исеме төбәгебез тарихы белән ныклы бәйләнгән. Бөек шагыйрьнең тормышында Бондюг чоры турында туган якны өйрәнү музеендагы күргәзмә материаллары сөйли. Ә бүген әдәби кунакханәдә Борис Пастернакка Нобелев премиясе билгеләнүнең 55 еллыгына багышланган "Өстәлдә шәм яна иде" ("Свеча горела на столе") исемле кичә уза.
Борис Леонидович "заманча лирик поэзиядә әһәмиятле казанышлары, шулай ук бөек рус эпик романы традицияләрен дәвам иткәне өчен" бу бүләккә лаек дип танылды һәм Россиядә аның белән билгеләнгән икенче язучы (Иван Буниннан соң) булды.
"Пастернак 30 көмеш тәңкә алды", "корчаңгы сарык", "әдәби чүп үләне", "эчке эмигрант", "гражданлык җәзалавына лаек", "совет гражданлыгыннан мәхрүм итәргә" - "Доктор Живаго" романын "Советка каршы әсәр" дип исәпләгән күп язучылар, партия эшлеклеләре бу вакыйганы шундый фикерләр белән каршы алды. 1958 елның 27 октябрендә Пастернак СССРның язучылар берлегеннән бертавыштан чыгарылды. Иң чын өстерү башланды - шагыйрьгә эпиграмма һәм карикатуралар яза башладылар, эш урыннарында фаш иткеч митинглар уза, җәберләүгә дучар булган шагыйрьгә җәза таләп итеп коллектив хатлар языла.
Борис Леонидович швед академиясе адресына телеграмма юллый: "Миңа билгеләнгән бүләк мин яши торган җәмгыятькә әһәмиятле тәэсир ясау сәбәпле, аннан баш тартырга мәҗбүрмен. Минем ирекле баш тартуымны түбәнсетүгә санамагыз".
1959 елның җәендә Пастернак тәмамланмаган "Слепая красавица" пьесасы өстендә эшли башлый, әмма озакламый ачыкланган үпкә рагы аны тормышының соңгы айларында урын өстенә ега.
Пастернакның сәнгати биографиясен язучы Дмитрий Быков фикеренчә, аның авыруы өстерү вакытында нервылары какшау сәбәпле үсеш ала һәм Борис Леонидовичның үлеме өчен властька җаваплылык сала.